Online lezerscommunity’s zijn een nieuw en populair fenomeen. Hoe werken ze en wat maakt ze zo aantrekkelijk? Nikkie Jessen deed er voor haar masterscriptie onderzoek naar en deelt haar bevindingen.
Hebban-lezers lezen veel (een boek per week) en hebben een voorkeur voor het papieren boek.
Lezen is altijd (ook) een sociale bezigheid geweest. Zo had je in de achttiende eeuw al leesgezelschappen en inmiddels zijn er niet alleen stichtingen die de organisatie van leesclubs tegen een vergoeding uit handen nemen van de leden, met de komst van nieuwe media zijn er ook nieuwe manieren ontstaan om om te gaan met boeken. Denk aan lezersgroepen op Facebook en Twitter of aan bloggers die over boeken schrijven op hun eigen ruimte op internet. Vloggers maken filmpjes over boeken en plaatsen die bijvoorbeeld op Youtube. En zelfs op Instagram zijn lezers te vinden die zich verenigen onder de naam #instabooks en #bookstagram. Dit zijn niet alleen initiatieven van lezers. De oprichter van Facebook, Mark Zuckerberg, organiseerde in 2015 de leesclub A Year of Books. In 2016 begon ook het Nederlandse platform De Correspondent met leesclubbesprekingen. Zelfs de niet-online leesclubs kregen een verjongingskuur met de leesclubavonden van literair tijdschrift Das Magazin. […]
Romanlezers willen zich betrokken voelen bij de hoofdpersoon en inzicht krijgen in de mens of de wereld. Anders dan uitgevers nog wel eens denken, vindt zeker de oudere veellezer het daarbij niet nodig dat een roman gewoon een begin, midden en eind heeft. Van alle literatuurlezers vindt bovendien slechts een minderheid dat de stijl van een boek altijd bijzonder moet zijn. De meerderheid leest een combinatie van literaire en andere boeken. Dat zijn de belangrijkste dingen die wij vonden bij de analyse van onze enquête onder Nederlandse en Vlaamse romanlezers. door Roos Geerse en Caroline Soesbergen
Op de vraag hoeveel belang ze hechtten aan stijl, antwoordde 62% van de literatuurlezers dat ze hielden van een bijzondere stijl. Dit percentage behoeft enige nuance, omdat twee van de drie literatuurlezers ook andere boeken lezen. Echter, ook van de respondenten die alleen maar literatuur lezen, vindt slechts 26% dat een boek altijd een bijzondere stijl moet hebben, terwijl 37% antwoordt dat de stijl wel wat minder mag zijn als het boek bijzonder is door het verhaal, de structuur of de ideeën bijvoorbeeld. Dat men bij literaire uitgeverijen zoveel belang hecht aan stijl zou er dus op kunnen wijzen dat de personen die daar werken andere eisen aan een boek stellen dan de meeste kopers van hun boeken. […]
Tussen chicklit en literatuur zijn duidelijke verschillen. Chicklit-romans zijn genreboeken, bedoeld voor een breed publiek. Op humoristische wijze behandelen ze de uitdagingen van (alleenstaande) vrouwen die in de grote stad wonen en op zoek zijn naar een interessante baan, goede seks en de ware liefde. Maar zijn er ook verschillen in stijl tussen chicklit en literatuur? En zo ja, hoe kom je daar dan achter? Kim Jautze en haar collega’s onderzochten het. […]
